Bedritueel alleen met mama. Met deze tips kan je partner het ook weer doen.
Een vraag die ik heel vaak krijg in mijn praktijk. ‘Hoe zorgen we ervoor dat mijn partner ons kind ook naar bed kan brengen?’
Ik zie vaak kindjes die zich alleen naar bed laten brengen door mama. Ze accepteren het niet makkelijk als papa (of de andere ouder) dat doet. Mama neemt het dan vaak maar weer over. In dit blog vertel ik je hoe je hiermee omgaat. En hoe je de andere ouder langzaam weer bij het bedtijdritueel betrekt.
Waarom is het altijd mama?
Veel kindjes zijn gewend om door mama naar bed gebracht te worden. Dit is niet zo gek, want in de meeste gezinnen is mama nog steeds degene die het vaakst thuis is. En laten we eerlijk zijn, wij moeders vinden het ook gewoon lastig om dingen uit handen te geven. We hebben gewoon het liefst zelf de controle, zodat alles soepel verloopt.
Als je partner dan een poging doet om de kinderen naar bed te brengen en je kindje werkt niet mee, is het makkelijk om het toch maar even over te nemen.

Wat hoort er bij het bedritueel?
Het bedritueel is belangrijk, zodat je kindje weet dat bedtijd eraan komt. Je maakt de overgang van wakker zijn naar slapen zo geleidelijker. Tijdens dit ritueel begint je kindje al slaaphormonen aan te maken. Het is belangrijk dat dit ritueel elke dag hetzelfde is, zodat je kindje dit herkent. Maar, als mama altijd degene is die jullie kindje naar bed brengt, wordt zij eigenlijk een onderdeel van dat ritueel. Gaat het dan een keer anders omdat een andere ouder, oma of oppas het kindje naar bed brengt? Dan lukt het slapen niet goed. Je kindje zal dan al snel gaan vragen om mama of gaan huilen en moeilijk in slaap komen.

Hoe kan je partner weer meedoen met het bedritueel?
Je kindje mag leren dat het ritueel eigenlijk altijd hetzelfde is, ongeacht wie hem of haar naar bed brengt. Dit vraagt wel wat oefening. Laat de andere ouder eerst overdag regelmatig met je kindje alleen zijn zonder dat jij erbij bent. Vervolgens kun je papa stapje voor stapje weer deel uit laten maken van dat ritueel. Breng jullie kindje eerst eens samen naar bed. Na een paar dagen neemt papa het eerste onderdeel van het ritueel voor zijn rekening. Daarna neemt mama het weer over, maar blijft papa er wel bij. Zo bouw je dit langzaam op totdat papa het ritueel weer zelf doet.
Wat doe je als het bedritueel moeilijk gaat bij je partner?
Hoe moeilijk het ook is als je jouw partner hoort struggelen met jullie kindje dat niet wilt slapen, neem het niet te snel weer over. Daarmee leert jouw kindje namelijk dat mama het wel overneemt als hij of zij blijft huilen. Heb vertrouwen in je partner en je kindje. Zij redden het samen wel. Je partner kan nog wat langer bij je kindje blijven als het moeilijk in slaap valt. Als partner kan je je kindje troosten als hij verdrietig is, moet je vooral rustig blijven en je kindje helpen bij het in slaap vallen door hem af en toe even aan te raken of zachtjes te praten of zingen.
Tot slot
In deze blog heb ik je uitgelegd dat mama niet bij het bedritueel moet horen. Door je partner in kleine stapjes weer te betrekken bij het bedritueel, lukt het bedritueel na een tijdje ook weer zonder mama.
Blijft het naar bed brengen lastig gaan? Dan is er misschien meer aan de hand waardoor jouw kindje het moeilijk vindt om in slaap te vallen. Ik kijk graag eens met je mee om samen naar een oplossing te zoeken. Op de Academie vind je ook een fijne minicursus om mee te beginnen. Zo kun je kijken of mijn aanpak bij je past.

Dit ben ik
Ik ben Patricia Luppers, moeder van 2 kinderen (met de 3de op komst) en oprichter van Dreamzz Slaapcoaching. Ik help ouders van slechtslapende kindjes (0-4 jaar) om hun kindje weer lekker te laten slapen. Dit doe ik met een slaapplan op maat, passend bij jullie situatie, in kleine haalbare stappen.
Website: www.dreamzzslaapcoaching.nl
