Respect naar je kind, hoezo en waarom?

Afgelopen week kwam een bekende dirigent in het nieuws vanwege grensoverschrijdend gedrag. ‘Hij schreeuwt naar je alsof je een kind van vier bent’, zegt een bron. Dat zal voor deze persoon erg vernederend hebben gevoeld. En tegelijk voelt het voor een kind van vier net zo vernederend als er tegen hem geschreeuwd wordt. Bij zo’n quote plopt direct de vraag bij mij op: ‘Maar is het dan wel gewenst om naar een kind van vier te schreeuwen?’ Volgens mij is dat antwoord ‘nee’.

Om grensoverschrijdend gedrag de wereld uit te helpen, is het nodig om te beginnen met de vraag: Hoe respectvol gaan we om met onze kinderen? Want kinderen gaan nadoen wat ze voorgedaan krijgen. Als we hen voordoen hoe je respectvol met elkaar omgaat, zullen ze dit in hun volwassen leven ook gaan doen. We denken dat we best respectvol met onze kinderen omgaan. Maar is dat ook daadwerkelijk zo? Test jezelf eens met onderstaande vragen.

• Heb je ooit weleens zomaar een hap eten in de mond van je kind gestopt?   Ja / nee
• Zou je willen dat iemand zomaar een hap eten in jouw mond stopt? Ja / nee
• Heb je ooit een kind of baby opgetild zonder dat vooraf te melden?               Ja / nee
• Zou jij opgetild willen worden zonder dat dat aangekondigd wordt? Ja / nee
• Heb je een baby of kind ooit een muts opgezet zonder te vragen of het mocht? Ja / nee
• Zou jij willen dat iemand zomaar een hoed op je hoofd zet? Ja / nee
• Heb je een baby of kind weleens een shirt uitgetrokken zonder aankondiging? Ja / nee
• Zou jij willen dat iemand je je shirt uittrekt zonder het eerst te vragen? Ja / nee
• Heb je ooit een voorwerp zomaar uit de hand van een baby of kind gepakt? Ja / nee
• Zou jij willen dat iemand ongevraagd iets uit je hand pakt? Ja / nee

Laten we daarbij ons voor ogen houden: ‘Niet perfect is goed genoeg’. Iedereen schiet weleens uit zijn slof. Daar is niks mis mee, dat is gewoon heel menselijk. En die momenten kunnen we onze kinderen voordoen, hoe je de relatie herstelt als je even uit verbinding was. ‘Ik schreeuwde naar je en dat was volgens mij een vervelend moment voor jou. Het spijt me dat ik tegen je schreeuwde.’ Zodat kinderen ervaren dat na vervelende momenten, ook weer goede momenten volgen. Dat is de kern van een veilige opvoeding; erop kunnen vertrouwen (door ervaring) dat nare momenten voorbij gaan en daar goede momenten op volgen. 

Laten we beginnen bij onze kinderen, om zo een meer liefdevolle en respectvolle samenleving en wereld te maken. Hiermee leer je je kind de eigen grenzen te leren kennen. Ook stimuleer je hiermee de eigenwaarde. Poets jij binnenkort de tanden van je kind weer? Kondig dit tevoren aan, vertraag je handeling en nodig je kind uit mee te werken. Net zoals je dat bij echte mensen doet.. 

Wil je nog een blog lezen? Lees mijn blog over zelf spelen.