Slaapassociaties voor je baby
Slaapassociaties hebben we allemaal. Het zijn de dingen (rituelen) die we nodig hebben om te kunnen gaan slapen. De dingen waardoor je hersenen het signaal krijgen dat het tijd is om te gaan slapen, zodat het slaaphormoon kan worden aangemaakt. Denk bijvoorbeeld aan het aantrekken van je pyjama of het lezen van een boek voordat je gaat slapen. Voor een baby kan dit bijvoorbeeld het aantrekken van de slaapzak zijn of het aanzetten van het muziekdoosje. Hij gaat dit herkennen als iets dat bij het slapen hoort. Die slaapassociatie ontstaat vaak vanzelf en als ze er niet zijn, kan je baby meer moeite hebben om in slaap te vallen. Er bestaan afhankelijke en onafhankelijke slaapassociaties. In dit blog leg ik je uit hoe je voor de juiste slaapassociaties zorgt.
Onafhankelijke slaapassociaties
Het bedtijdritueel is een slaapassociatie voor je kindje. Het is belangrijk om dit ritueel altijd toe te passen, overdag en ’s avonds. Het zorgt ervoor dat je kindje weet wat er gaat komen en dat hij zich makkelijker kan overgeven aan de slaap. Na een schone luier en een laatste voeding krijgt je kindje zijn knuffeltje in de hand, speentje in de mond, je kindje voelt het slaapzakje om zijn lijf, herkent het kamertje, hoort een vertrouwd muziekje en kan dan lekker gaan slapen. Belangrijk is dat al deze associaties onafhankelijk zijn van jou. Je kindje heeft jou niet nodig om deze associaties te ‘bedienen’. Als hij ’s nachts wakker wordt, is dat knuffeltje nog steeds bij hem, kan hij zijn speentje pakken en ligt hij nog steeds in dat vertrouwde bedje. Dat zijn de onafhankelijke slaapassociaties die je kindje helpen bij het slapen.
Afhankelijke slaapassociaties
Als een kindje moeilijk in slaap valt, proberen ouders vaak te helpen door het kindje in slaap te wiegen of in slaap te voeden en wordt het kindje vervolgens slapend in zijn bedje gelegd. Bij een jonge baby werkt dit nog wel maar als een kindje ouder wordt, wordt dit steeds moeilijker. Zo ontstaat een afhankelijke slaapassociatie. Je kindje heeft steeds jouw hulp nodig om in slaap te kunnen vallen. Als een kindje na een slaapcyclus van 45 minuten even wakker wordt, zal hij niet zelf door kunnen pakken naar de volgende cyclus. Hiervoor heeft hij namelijk opnieuw jouw hulp nodig. Vaak wordt een kindje dan ook huilend wakker. Niet zo gek als je heerlijk in mama’s armen in slaap bent gevallen en nu opeens alleen in een bedje ligt!
Een kindje dat met hulp in slaap valt, slaapt ook lichter en zal dus sneller weer wakker worden en opnieuw die hulp nodig hebben. Zo kun je lang bezig zijn om je kindje in slaap te krijgen.
Wat kun je hieraan doen?
Je kunt je kindje leren om zelfstandig in slaap te vallen. Dat betekent niet dat je hem alleen moet laten maar je kunt wel jouw hulp langzaam gaan afbouwen.
Probeer je kindje slaperig in zijn bedje te leggen, maar nog niet helemaal slapend. Blijf dan bij hem en help hem een beetje door even te aaien of zachtjes tegen hem te praten. Pas als je kindje slaapt, ga je weg.
Als dit goed gaat, kun je langzaam gaan proberen je kindje steeds iets eerder, dus iets meer wakker, neer te leggen. Begin dit eens te oefenen bij één slaapje overdag en maak het jezelf bij de andere slaapjes nog even makkelijk. De wandelwagen is een goede manier om te oefenen bij het zelfstandig in slaap vallen. De wagen lijkt een beetje op het bedje, maar door de beweging help je hem toch een beetje bij het inslapen.
Heb je alles al geprobeerd om jouw kleintje te laten slapen, maar lukt het toch niet? Voel je niet schuldig, schaam je niet en vraag hulp! Aan andere mama’s of aan een professional. Heb jij nog een tip, deel hem hieronder.
Dit ben ik
Ik ben Patricia Luppers, moeder van 2 kinderen (met de 3de op komst) en oprichter van Dreamzz Slaapcoaching. Ik help ouders van slechtslapende kindjes (0-4 jaar) om hun kindje weer lekker te laten slapen. Dit doe ik met een slaapplan op maat, passend bij jullie situatie, in kleine haalbare stappen.
Website: www.dreamzzslaapcoaching.nl
